รูปแบบตัวอัษร

ฮิระกะนะ (ひらがな)

ใช้เขียนคำของญี่ปุ่นมีทั้งหมดดังต่อไปนี้

お(โอะ)	え(เอะ)	う(อุ)	い(อิ)	あ(อะ)	วรรคอะ
こ(โคะ)	け(เคะ)	く(คุ)	き(คิ)	か(คะ)	วรรคคะ
そ(โซะ)	せ(เซะ)	す(ซุ)	し(ชิ)	さ(ซะ)	วรรคซะ
と(โทะ)	て(เทะ)	つ(ทซุ)	ち(จิ)	た(ทะ)	วรรคทะ
の(โนะ)	ね(เนะ)	ぬ(นุ)	に(นิ)	な(นะ)	วรรคนะ
ほ(โฮะ)	へ(เฮะ)	ふ(ฟุ)	ひ(ฮิ)	は(ฮะ)	วรรคฮะ
も(โมะ)	め(เมะ)	む(มุ)	み(มิ)	ま(มะ)	วรรคมะ
よ(โยะ)		ゆ(ยุ)		や(ยะ)	วรรคยะ
ろ(โระ)	れ(เระ)	る(รุ)	り(ริ)	ら(ระ)	วรรค ระ
		ん(อึน)	を(โอะ)	わ(วะ)

 

คะตะกะนะ (かたかな)

ใช้เขียนคำทับศัพท์ภาษาต่างประเทศ และ ใช้เมื่อต้องการเน้นคำพูด

オ(โอะ)	エ(เอะ)	ウ(อุ)	イ(อิ)	ア(อะ)	วรรค อะ
コ(โคะ)	ケ(เคะ)	ク(คุ)	キ(คิ)	カ(คะ)	วรรค คะ
ソ(โซะ)	セ(เซะ)	ス(ซุ)	シ(ชิ)	サ(ซะ)	วรรค ซะ
ト(โตะ)	テ(เตะ)	ツ(ทซุ)	チ(จิ)	タ(ตะ)	วรรค ตะ
ノ(โนะ)	ネ(เนะ)	ヌ(นุ)	ニ(นิ)	ナ(นะ)	วรรค นะ
ホ(โฮะ)	ヘ(เฮะ)	フ(ฟุ)	ヒ(ฮิ)	ハ(ฮะ)	วรรค ฮะ
モ(โมะ)	メ(เมะ)	ム(มุ)	ミ(มิ)	マ(มะ)	วรรค มะ
ヨ(โยะ)		ユ(ยุ)		ヤ(ยะ)	วรรค ยะ
ロ(โระ)	レ(เระ	ル(รุ)	リ(ริ)	ラ(ระ))	วรรค ระ
		ン(อึง)	ヲ(โอะ)	ワ(วะ)

 

คันจิ (漢字)

เป็นอักษรจีนที่ญี่ปุ่นนำเข้ามาใช้ โดยคำที่ใช้ในชีวิตประจำวันมีประมาณ 2,000 คำ